Czyszczenie i polerowanie metali – Łatwe do sporządzenia mieszaniny czyszcząco-polerujące otrzymuje się przez zmieszanie drobnoziarnistego środka ściernego z wodą, do konsystencji gęstej śmietany. Jako środki ścierne do metali twardych stosuje się tlenek glinowy, tlenek żelazowy, tlenek chromowy o wzorze Cr203 (nie Cr03l), ziemię okrzemkową. Do polerowania stopów glinu używa się głównie tlenku glinowego. Do miedzi, srebra i ich stopów stosuje się mniej twarde substancje ścierne: kredę szlamowaną, tlenek wapniowy, tlenek magnezowy, ziemię okrzemkową, a zamiast czystej wody celowe jest zastosowanie rozcieńczonej wody amoniakalnej (1 objętość stężonej wody amoniakalnej + 2 objętości wody). Amoniak działa rozpuszczająco na związki pokrywające powierzchnię tych metali. Przedmioty czyści się miękką szmatką z niewielką, często zmienianą, ilością mieszaniny lub za pomocą wirującej tarczy filcowej z naniesioną mieszaniną czyszcząco-polerującą.

Pasty polerskie otrzymuje się przez wprowadzenie środka ściernego do mieszaniny stopionej parafiny i wosku ziemnego (wagowo 2:1 albo 1:1). Środek ścierny dobiera się według wyżej podanych wskazówek. Dodatek środka ściernego powinien wynosić 50…60% całkowitej masy otrzymanej pasty, to znaczy na 40 g mieszaniny woskowo-parafinowej trzeba dodać ok. 60 g środka ściernego.
Tak otrzymane pasty mają konsystencję wosku.
Jeżeli pożądana jest pasta o konsystencji wazeliny, do mieszaniny woskowo-parafinowej dodaje się olej wazelinowy lub naftę, w ilościach zapewniających pożądaną konsystencję, zmniejszając jednocześnie ilości parafiny i wosku. Po polerowaniu, przed odtłuszczeniem, należy usunąć z powierzchni metalu parafinę i wosk, zanurzając wypolerowany przedmiot na kilka minut do benzenu, benzyny lub trójchloroetylenu, ciągle nim poruszając.