Najłatwiej klei się tworzywa rozpuszczalne w organicznych rozpuszczalnikach, to znaczy celuloid, polistyren i polimetakrylan metylu. Wystarczy miejsca sklejane zmoczyć odpowiednim rozpuszczalnikiem, a po stwierdzeniu, że zaczął on działać rozpuszczająco na powierzchnię tworzywa, docisnąć miejsca sklejane i pozostawić na kilka godzin. Lepsze wyniki otrzymuje się, stosując do klejenia rzadkie kleje otrzymywane przez rozpuszczenie tego samego tworzywa w rozpuszczalniku.

Klejenie polichlorku winylu. Tworzywo to klei się trudno. Klej można sporządzić, rozpuszczając niewielką ilość folii PCW w rozpuszczalniku, złożonym z 70% cykloheksanonu i 30% toluenu, jednak nie wszystkie gatunki PCW są jednakowo rozpuszczalne. Ponieważ cykloheksanon jest odczynnikiem raczej trudno dostępnym dla przeciętnego amatora, lepiej skorzystać z dostępnych w handlu klejów PCW/AT lub PCW/CH. Powierzchnie przeznaczone do klejenia należy przetrzeć papierem ściernym i odtłuścić benzyną, posmarować jedną z klejonych powierzchni klejem i docisnąć, pozostawić pod dociskiem przez 20…30 min. Pełną wytrzymałość spoiny otrzymuje się jednak dopiero po kilku dniach. Do PCW twardego zaleca się stosowanie kleju PCW/AT, do miękkiego – PCW/CH.